Perkara Ajaib Bagi Seseorang Bukan Hujah Agama
Dalam sepanjang sejarah, perkara-perkara yang luar biasa atau “khawariqul adat” tidak menjadi hujah kepada orang lain, melainkan jika ia berlaku di tangan para nabi atau rasul, iaitu mukjizat. Selain daripada para anbiya, perkara luar biasa ini boleh jadi karamah, istidraj, atau sihir. Namun, apabila ia berlaku di tangan seseorang yang zahirnya orang soleh atau orang baik, kita anggap ia sebagai karamah. Tetapi, karamah itu tidak menjadi hujah yang menunjukkan bahawa apa yang dia buat selepas itu betul, atau bahawa dakwaannya betul. Dia bukan nabi.
Karamah itu kemungkinan kita sangka sebagai karamah, tetapi juga mungkin bukan karamah. Ia mungkin bantuan Allah dalam situasi tertentu kerana dia telah berdoa kepada Allah, dan Allah menolongnya dalam masalah tersebut. Namun, itu tidak menjadi hujah kepada hal-hal lain.
Masalah dengan perkara-perkara khawariqul adat, atau benda-benda yang pelik dan memecah adat, ialah orang sering mengambil kesempatan sepanjang sejarah untuk membuat dakwaan-dakwaan pelik. Dengan dakwaan yang pelik itu, mereka rasa orang akan percaya dan mengikut mereka. Sebab itu, pada zaman Hisham bin Abdul Malik, apabila ada orang yang mendakwa perkara pelik, misalnya tidak mati ketika ditikam, Hisham memerintahkan untuk menyebut “Bismillah” sebelum menikamnya semula, dan akhirnya orang itu mati. Ini menunjukkan bahawa dakwaan-dakwaan pelik ini boleh menjadi bahaya dan menyesatkan.
Kalau Mimpi Tak Boleh Jadi Hujah, Kenapa Ada Petunjuk Dari Mimpi Selepas Istikarah
Beza orang istikharah nak menikah, okey. Bila para ulama sebut mimpi tak boleh jadi hujah, bukan bermakna mimpi tu langsung kena buang terus. Tuan-tuan faham tak maksud tak boleh dibawa hujah? Hadis daif tidak boleh dibawa berhujah. Mimpi tak boleh dibawa berhujah. Tahu tak maksud dia apa? Tak faham? Ha, di sini pandailah kan. Ha, dia dengar kuliah banyak, ah, tapi ada orang faham bila tak boleh dibawa hujah maksud tak boleh ambil benda ni bawa hujah ngan orang, tak boleh. Bukan maksudnya tak boleh bawa berdebat. Bukan maksud tak boleh dibawa berhujah. Maksudnya tak boleh dijadikan sebagai sandaran hukum syarak. Hukum syarak tak leh pakai dengan hadis daif. Hukum syarak tak leh pakai dengan mimpi.
