Yang kedua, memudahkannya hartanya akan segala manusia dengan tidak dibangkitkan akan dia. Ini setengah daripada perkara yang menjadi satu perhiasan yang begitu indah yang ada pada batang tubuh seorang laki-laki iaitu ringan tangan. Ringan tangan mengeluarkan derma kebajikan. Nak aa, jangan lokek. Orang lelaki jangan lokek. Orang puan, dia kena lokek, kena sifat kedekut kerana kedekut itu sifat perempuan dan murah itu sifat lelaki. Nak, begitu juga berani itu sifat lelaki, penakut itu semestinya sifat perempuan.

Sebagaimana juga dikatakan cemburu itu sebenarnya sifat laki-laki, nak, bukan sifat bagi kaum wanita. Kita balik baik cemburu sifat perempuan, pelik sungguh padahal cemburu sifat orang lelaki. Jadi balik paip, faham tak? Balik paip. Kita beli paip, kita buka, kita pusing dulu mulut tak ke bawah, buka jatuh pula bawa paip. Huh, dak leh makan. Nak aa, apa benda pun kalau terbalik pekerjaan dak jadi kerja. Tengok kera duk berjalan dah lah lambat. Kita pusing pula kulit di bawah kaki tak ke atas, ha ke hok lambat nak berjalan padahal pusing kat tular 3 minggu. Nak tak leh tengok balik sekarang, ha tu kerjaan jadi terbalik.

Kenapa dikatakan kedekut itu dipuji pada perempuan? Kerana perempuan itu tidak akan memboroskan harta suami sesuka hati. Aa, tu dipuji kena tempat ni kedekut. Nak aa, dia gitu. Nah ni dak, ah ikut share dan suami tak tahu nak pakai beri-beri-beri. Nak aa, suami balik dah mana PT 100 perempuan lelaki ni aa beri ke orang ni mari, orang nak minta derma apa dia beri 100. Weh, derma pula nak sambung hotel untung. Ha, sudah kerja kena minta izin dulu faham? Jangan buat lebih kurang gitu, walaupun derma, walaupun sedekah.

Faham, yang bolehnya tanpa minta izin hanyalah kata setengah ulama, menyelamatkan nyawa seseorang. Ha tu baru boleh nak. Orang tu perlukan sepinggan nasi ataupun seringgit nak beli nasi kerana tersangat lapar, maka kita tak minta izin boleh beri kerana darurat. Nak aa, hok lain kena minta izin. Bahkan kita buat kuih, buat apa kena minta izin. Buat kuih nak bagi kerja jiran sebelah, memberi kepada jiran-jiran ni kuih dan gula dan apa semuanya adalah sunah, tetapi kena khabar ke suami. Kita minta izin kepada dia, sama ada izin hok bentuk harian ataupun izin yang khas diberi selama-lamanya selama mana dak tarik balik izin tu.

Nak tetapi selama mana maknanya kalau kita dah aa kalau kita dah khabar dah kepada suami kita, eh lain kali kalau ada lebih-lebih kita nak hantar, buat lebih makanan nak hantar rumah sebelah, ha ha jadi tak yah khabar lain kali deh. Ha, sekali tu sudah memadai nak ha sudah memadai. Tak boleh taruh neh aa melainkan kalau suami tu kata, aa jangan beri apa-apa sekalipun, saya tak reda, dak boleh beri sekalipun kepada rumah adik-beradik dia tak boleh neh. Aa.