Baik, bermula menghimpunkan segala makna yang telah tersebut itu, iaitu kalimah “Lailahaillallah Muhammadur Rasulullah.” Maka saudia bagi tiap-tiap Islam lelaki dan Islam perempuan berbanyak kali menyebut kalimah itu supaya tetap imannya kepada Allah dan kepada Rasulullah daripada dunia datang kepada akhirat. Amin ya rabbal alamin.

Segala perhimpunan ilmu tauhid, ilmu akidah, ilmu iktikad, ilmu iman, ilmu kepercayaan, semana mana mana kitab ulama-ulama daripada kalangan ahli sunnah wal jemaah tak kira tajuk apa sekalipun, kitab Arab ke kitab Jawi ke kitab orang putih ke, kalau dalam bab tauhid dalam bab akidah, kesemuanya tersimpul dalam dua kalimah syahadah sahaja.

Sebab tu besar kalimah syahadah ni, “Asyhadu an lailahaillallah wa asyhadu anna Muhammadur Rasulullah.” Dalam dua ni, kalau kita huraikan ada segala-galanya yang disebut di dalam kitab-kitab tauhid, beriman kepada malaikat, kepada hari akhirat, kepada kitab-kitab, kepada qada dan qadar, segala-galanya duduk dalam dua kalimah syahadah.

Dengan kita kata, “Asyhadu an lailahaillallah wa asyhadu anna Muhammadur Rasulullah,” padam seorang je, Muhammad utusan Allah. Tak payah kata yang lain juga Rasulullah juga, maknanya kita mengisbatkan sekalian rasul, sekalian nabi adalah utusan Allah. Kerana marinya segala cerita-cerita tentang nabi-nabi yang dahulu hanya daripada lidah nabi kita seorang. Kita tak dengar dari Nabi Musa yang beritahu kepada kita. Kita wajib percaya kepada Nabi Musa, Nabi Muhammad. Faham, kita tak dengar dari kaum Luth dengan Nabi Luth.

Maka kita beriman dengan Nabi Luth, Nabi Muhammad mari cerita kita. Sebab tu nabi sorang ni saja padam kita sebut orang yang sebut nama Nabi Muhammad Sallallahu Alaihi Wasallam, Allah kirim salam sampai kepada nabi. Asal bimbang nama-nama yang paling banyak disebut, nama Nabi Muhammad Sallallahu Alaihi Wasallam. Sebab tu kita ni duduk dalam jalan yang benar kerana nak ikut Muhammad.