Surah At-Taubah: Satu-satunya Tidak DimulakanBasmalah

Dalam bacaan solat, Bismillah dibaca sebagai permulaan. Bismillah ini sering kali timbul dalam bacaan dan penghayatan kerana ia adalah ayat daripada Ayat al-Quran. Ada perbahasan daripada ulama berkenaan dengan kedudukan dan status Bismillah, sama ada ia dianggap sebagai ayat yang berdiri sendiri atau sebahagian daripada surah tertentu. Sebahagian ulama percaya bahawa Bismillah adalah bagian daripada ayat-ayat Al-Quran yang bersifat permulaan bagi beberapa surah, seperti dalam surah An-Naml ketika Nabi Sulaiman memulakan percakapan dengan titah, “Bismillahirrahmanirrahim,” yang menunjukkan bahawa ungkapan ini mempunyai kedudukan tertentu.

Namun begitu, terdapat perbezaan pendapat dalam mazhab-mazhab dalam hal ini. Sebagai contoh, mazhab Malik berpendapat bahawa Bismillah bukanlah permulaan bagi setiap surah, spesifiknya surah At-Taubah yang tidak diawali dengan Bismillah. Keputusan ini berdasarkan hikmah dan konteks turunnya surah tersebut, yang menceritakan tentang peperangan dan wahyu yang diberikan selepasnya. Oleh itu, ulama berpendapat bahawa kekurangan Bismillah di permulaan surah itu tidak menjejaskan keabsahan atau makna surah berkenaan, serta tidak bertentangan dengan konsep keadilan serta keutamaan dalam Islam.

Perbincangan tentang keberadaan Bismillah di awal surah menunjukkan bahawa dalam konteks tertentu, penggunaan Bismillah boleh dipersoalkan kerana hubungan konteks surah dan isi kandungannya. Surah At-Taubah, misalnya, tidak diawali dengan Bismillah kerana ia berkaitan dengan isu peperangan dan penolakan terhadap orang yang tidak menunaikan zakat, yang dianggap tidak sesuai untuk dimulakan dengan doa rahmat dan pengasihan. Walau bagaimanapun, dalam kebanyakan surah lain, Bismillah dianggap sebagai pembuka yang menggambarkan sifat Rahman dan Rahim yang harus diamalkan dalam setiap aspek kehidupan, termasuk dalam peperangan dan perjuangan, mengingatkan bahawa segala urusan harus dilaksanakan dengan sifat kasih sayang dan keadilan.